Dla tych, którzy tego jeszcze nie wiedzą drukarki do drukowania przestrzennego już istnieją, Chciałbym zapoczątkować temat, w którym każdy kto używał lub myślał o używaniu, lub porprostu ma coś ciekawego do powiedzenia na ten temat miał miejsce gdzie może to napiasać. Poniżej znajdziecie troche informacji na temat drukowania w 3D. Informacje zostaly zaczerpnięte z wikipedii.
Drukowanie przestrzenne (ang. 3D printing) to jedna z technologii z szerszej grupy określanych mianem szybkiego wykonywania prototypów (ang. rapid prototyping), służących do szybkiej, precyzyjnej i powtarzalnej produkcji elementów w technologii addytywnej (np. z wykorzystaniem stereolitografii), zwykle przy sterowaniu komputerowym. Technologia drukowania przestrzennego została opracowana pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku w Massachusetts Institute of Technology. Jest to jedna z pierwszych metod szybkiego prototypowania.
Opis Technologii Cechą charakterystyczną tej technologii, jak i wszystkich technologii RP, jest to, że wyrób jest budowany poprzez dodawanie materiału warstwa po warstwie (tzw. metoda addytywna). Wyrób buduje się w kilku etapach: Rysowanie modelu w programie komputerowym lub ewentualna digitalizacja istniejącej bryły fizycznej, np.: rzeźby. Zapisanie pliku w formacie STL. Przetransportowanie pliku z rysunkiem do oprogramowania maszyny: drukarki przestrzennej. Cięcie wirtualnego wyrobu na przekroje poprzeczne (plasterkowanie), z których następnie wyrób będzie budowany, oraz ustalanie parametrów obróbki: grubości warstw, prędkość ich układania itp. Budowa wyrobu, polegająca na rozprowadzeniu warstwy proszku na platformie maszyny i spojeniu cząstek odpowiednim spoiwem w miejscu odpowiadającym kształtowi danego przekroju poprzecznego ( dany „plasterek”)[1]. Grubości łączonych warstw wahają się w granicach 0,01 - 0,2 mm. Obróbka wykańczająca wyrobu (jeśli zachodzi potrzeba).
Stosowane Materiały Według twórców tej technologii, do drukowania przestrzennego w zasadzie można zastosować każdy materiał, który uda się sproszkować. W praktyce jednak trudność stanowi spojenie proszku. Najczęściej stosowanym materiałem jest gips, ze względu na łatwość spojenia, niski koszt i dostępność. Zastosowanym spoiwem jest woda.
Oprócz gipsu stosuje się także wosk, celulozę, dekstran a także mieszanki tych materiałów ze sobą. Wyroby wykonane z tych materiałów charakteryzują się małą wytrzymałością. Stosuje się je przede wszystkim do wykonywania modeli przyszłych wyrobów
Innymi wykorzystywanymi materiałami są metale, polimery, ceramika oraz mieszanki tych materiałów ze sobą. Proszek z tych materiałów jednak trudno jest spoić i wymagają one specjalnych spoiw, np.: koloidów. Znalazły one duże zastosowanie przede wszystkim w medycynie, do budowy rusztowań do wzrostu tkanek (ang. scaffolds).
No i w moim odczuciu przydatny link do strony MIT gdzie technologia została opracowana http://web.mit.edu/tdp/www/whatis3dp.html
Szybki filmik pokazujący działanie drukarki: http://www.youtube.com/watch?v=uAt2xD1L … 0C708726AF
No i próbka co można zrobić przy pomocy tej drukarki:
Jak i sama ona:
Czy drukowanie w 3D to przyszłość?
|
Drukarka Inspire S200 to najtańsza profesjonalna drukarka 3D dostępna na naszym rynku. Niewielkie rozmiary, a jednocześni ogromne możliwości. Stół roboczy o wymiarach min.150mm x 200mm x 200mm pozwala na wiele (inspire 200A). Dodatkowym plusem są możliwości materiału ABS używanego do drukowania obiektów, który bardzo łatwo można obrobić, szlifować , malować, wiercić i sklejać. Grubość warstwy nakładanej jednorazowo wynosi 0,25 mm.
|